Inspirerende ‘Kompanendag’

Rond half drie druppelen de ‘kompanen’ van Compaen, de stakeholders, binnen bij HUP Mierlo. Er zijn medewerkers van zorgorganisaties, collega-corporaties, maatschappelijke instellingen, onderwijs, bestuurders van de gemeenten Helmond en Geldrop-Mierlo en natuurlijk de Raad van Commissarissen en medewerkers van Compaen. Het is druk. En – heel leuk – er zijn twee leerlingen van het IBC, het International Business College van het Carolus in Helmond. Zij lopen voor hun stage een dagje mee. De prikkelende persoonlijkheid en de venijnige columns zijn de spreker van de middag Sander Schimmelpenninck vooruitgesneld. Iedereen wil de oud-hoofdredacteur van de Quote 500, die bekend staat om zijn controversiële uitspraken, wel eens in levenden lijve zien en horen. Mierlo is een tussenstop vandaag voor de Zweedse Nederlander of Nederlandse Zweed; via Berlijn, Amsterdam doet hij in de middag het zuiden des lands aan. Om vervolgens weer richting huis te vliegen.

Met lef aan het werk
Dagvoorzitter Udo Holtappels opent de middag samen met Joost Lobée, directeur-bestuurder van Compaen. Het programma  staat in het teken van het koersplan, dat overigens nog niet af is! Joost  benadrukt het doel van de middag: ‘Wij kunnen ons werk alleen samen met anderen goed uitvoeren. Daarom willen we met jullie oplossingen bedenken om de kloof te dichten en een brug te slaan.’ Het tweede deel van de middag staat dan ook in het teken van ‘Kruip in de huid van …’. ‘Wil je als corporatie inclusief zijn, dan moet je het perspectief van anderen kunnen aannemen. Het helpt je bij het bedenken van ideeën.’ Joost gaat vervolgens in op de bedoeling van Compaen en met welke waarden de medewerkers elke dag hun werk doen. Lef is een waarde die bovenaan staat bij Compaen. Het getuigt van lef om een deel van de invulling van het koersplan in handen te leggen van de stakeholders. ‘We doen al jaren ons best om kloven te overbruggen, en we zien dat we samen echt verder komen.’

De bedoeling van Compaen: ‘Samen zorgen voor een passend thuis voor mensen die ons daarbij nodig hebben.’

500 woningen erbij
De thema’s beschikbaarheid, betaalbaarheid en duurzaamheid worden kort toegelicht. 500 woningen extra gaat Compaen realiseren in zijn werkgebied. Het is de eerste keer dat het getal 500 voorbij komt … Joost licht toe: ‘De woningen moeten betaalbaar zijn en blijven. Daarom zetten we flink in op het verduurzamen van onze woningen, zodat de energielasten laag blijven. Ook richt Compaen zich op doorstroming waarbij de mogelijkheden worden onderzocht  om met de bestaande voorraad meer huishoudens te huisvesten.

De inclusieve corporatie
De meeste aandacht in de opening krijgt het thema ‘de inclusieve samenleving’. Daarin schuilt volgens Joost Lobée de grootste uitdaging. ‘Veel mensen hebben aandacht, ondersteuning of zorg nodig bij het zelfstandig wonen. We zien dat dit toeneemt. Daar passen we onze dienstverlening op aan met buurtbeheer, sociaal beheer en steeds intensievere samenwerking met onze partners. Als huisvester kunnen we daarbij helpen door te werken aan vernieuwende woon-zorg projecten. Eentje waar we erg trots op zijn is Leefhuis Stiphoudt, waar mensen met een beperking zelfstandig maar begeleid samenwonen. Bij de vorige ‘Kompanendag’ aangekondigd en nu al een half jaar bewoond. Samen met onder andere de wijk en ouders is dit gerealiseerd.’

Sander en de brug
Even blikken we terug op 105 jaar woningbouw van Compaen. Een van recente hoogtepunten was de lezing van Ralf Embrechts van de Quiet 500, enige jaren geleden te gast bij Compaen. Het is de opmaat naar de lezing van Sander Schimmelpenninck. Zijn verhaal is gebaseerd op zijn onlangs verschenen boekje ‘Sander en de brug’ waarin hij een vijftal oplossingsrichtingen noemt om de kloof, de tweedeling in onze samenleving, te verkleinen. Op een toegankelijke, onderhoudende manier neemt hij ons mee langs vermogen en inkomen, onze pensioenen, het onderwijs en maatschappelijke stages. We worden meegenomen op luxe jachten, met wereldvreemde op geld beluste pubers, kijken in kloven die nooit gedicht zullen worden als we op de huidige voet verder gaan. Het verhaal is gelardeerd met mooie quotes en vergelijkingen: het verschil tussen mazzeleuro’s en werkeuro’s, de vrijheid van indoctrinatie, een aanplakbiljet voor het communisme (naar aanleiding van een foto van Peter Gillis voor zijn wanstaltige huis) en ‘we willen wel sociale stijging, maar accepteren geen sociale daling’. Grappig is dat de twee jongeren die zich op de eerste rij genesteld hebben af en toe als klankbord gebruikt worden door Sander om te toetsen of wat hij zegt ook daadwerkelijk zo beleefd wordt door de jongeren.

Sander for president
Natuurlijk komen er vragen. Over hoe hij zijn eigen kind (hij wordt in september vader) gaat grootbrengen, over de regels, over de onmacht van de politiek etc. De meest interessante is eigenlijk waarom Sander niet zelf de politiek ingaat. Volgens de gast ontbreekt het ons land aan leiders die op durven staan om daadwerkelijk de moeilijke keuzes te maken die nodig zijn om de tweedeling een halt toe te brengen en ons land verder kunnen brengen. En die vooral het broodnodige verhaal kunnen vertellen dat mensen meeneemt in die moeilijke keuzes. Sander vertelt dat hij vaak inspirerende leiders tegenkomt, met name buiten de politiek, die de stap niet zetten vanwege de risico’s op canceling en bedreiging vooral door het social mediagebruik dat volledig uit de hand loopt. We leunen even achterover om alles te laten bezinken. Sander Schimmelpenninck komt met een stevige dosis inspiratie en hij vertrekt weer met Mierlose kersen en het Helmonds woordenboek richting Schiphol. Het broeit en borrelt …

Kruip in de huid van …
De toon voor het laatste onderdeel is gezet: kruip in de huid van … Op de stoelen liggen 3 verschillende opdrachtkaarten te wachten op invulling. Hoe hou je het leven betaalbaar zodat iedereen mee kan blijven doen? Hoe zorg je ervoor dat iedereen een passend thuis heeft? Hoe verbeter je samen de leefbaarheid en hoe kan een corporatie daaraan meedoen? Om de creativiteit te prikkelen en daadwerkelijk andere perspectieven te kiezen stonden op elke kaart personen in wiens huid men kon kruipen. Hoe lost Caroline van der Plas dit op, of Max Verstappen, wat denkt Floortje Dessing of Raven van Dorst? Hoe denkt een dakloze of een statushouder? Het is slechts een greep uit de personages. De ‘kompanen’ laten zich graag inspireren en komen soms tot verrassende oplossingen.

Meer flexibiliteit en minder regels
Zo leidt het perspectief van Floortje Dessing tot een idee waarin een meer flexibele woonstijl centraal staat, dus waar je woont is niet zo belangrijk. Ook Caroline van der Plas’ perspectief wordt gebruikt: de verzorgingshuizen moeten terug wat voor meer doorstroming zorgt en zoals het Caroline betaamt: ‘Is er echt zoveel woningnood? Kan het niet zo zijn dat door doorstroming problemen zichzelf oplossen?’ Ook Sanders inspiratie wordt gebruikt: zorg voor bestuurlijk lef! Zoek als corporatie de ruimte op om zelf regels te bepalen en ontwikkelen. Dit is koren op de molen van Raven van Dorst: Iedereen mag er zijn, hanteer zo min mogelijk criteria.

Joost Lobée omarmt elk idee. Met een koffer vol oplossingen om de kloof te dichten en een brug te slaan gaat iedereen de borrel in.

Beelden van de Kompanendag

Foto’s Loraine Bodewes fotografie
www.lorainebodewes.nl