Nieuws

Al vijftig jaar huren in de Ruisvoornstraat

Toen de huizen aan de Ruisvoornstraat eind 1971 opgeleverd werden, waren Leo Thielen en Lenie Thielen-Swinkels een van de eerste bewoners. Ondertussen is het stel 73 jaar. Omdat hun huis aan de Ruisvoornstraat gerenoveerd is, verbleven ze tijdelijk in een wisselwoning. In augustus gingen ze weer graag terug. 

“Ja, het was een andere tijd”, kijkt Leo Thielen terug op de begintijd van zijn huwelijk met Lenie. “Net als nu waren er heel weinig huurwoningen. Toen wij ons inschreven zeiden ze dat we maar eens terug moesten komen als we een kind hadden. De eerste jaren woonden we dan ook bij mijn ouders in.”

Toen zoon Leon vijf maanden was, stapte Leo opnieuw naar de Houtse woningbouw. “Het wordt nou wel tijd”, zei hij. Dat vond de Houtse blijkbaar ook want even later kreeg het jonge echtpaar te horen dat ze een nieuwbouwhuis aan de Ruisvoornstraat mochten betrekken. Lenie: “We dachten eerst dat het een ‘gewoon’ huis was, maar het bleek een maisonnette, een woning boven een seniorenwoning. Wel met drie woonlagen, maar het was toch niet wat we eigenlijk bedoelden.”

Niet meer weg

Ondanks de aanvankelijke twijfel beviel de woning direct. “Een vaste trap naar de zolder, een bad, veel ramen dus lekker licht en een fijne omgeving. We wilden er al snel niet meer weg.”

Nadat er na vijfentwintig jaar een eerste, grote renovatie had plaatsgevonden, was het in maart van dit jaar weer zover. En in tegenstelling tot de vorige keer moest er tijdelijk verhuisd worden naar een wisselwoning. “We hebben flink opgeruimd”, lacht Lenie. “In vijftig jaar kun je een heleboel sparen, dat hebben we wel gezien. We hebben ook het een en ander in de opslag moeten zetten omdat we het even niet kwijt konden.” Het huis waar ze tijdelijk naar toe moesten tijdens de werkzaamheden was prima, maar ze zijn blij om weer terug te zijn in hun fijne gerenoveerde woning. “Ik hoop dat we weer zo’n fijne buurt krijgen want er zijn nogal wat mensen verhuisd.”

Huur: 185 gulden

Dat er in de afgelopen vijftig jaar veel veranderd is, dat is logisch. Leo: “We huurden voor iets van 185 gulden in het begin. En ik weet nog dat vrienden van ons zich afvroegen of we dan nog geld over hadden om te eten.” De huur is inmiddels wel gestegen, maar het woongenot is gebleven, ook nu de twee oud-voetballers van HVV Helmond -Lenie was een van de eerste pioniers in het vrouwenvoetbal en Leo is er zelfs lid van verdienste- genieten van hun pensioen.

arrow